พฤติกรรมของมนุษย์เป็นปัจจัยสำคัญที่มีอิทธิพลต่อความไวต่อการติดเชื้อ หากมีระยะการติดเชื้อของหนอนพยาธิในสิ่งแวดล้อม พฤติกรรมบางอย่างโดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่องสุขอนามัยและอาหารจะส่งผลให้มีการสัมผัสมากขึ้น เนื่องจากหนอนพยาธิมีข้อยกเว้นเล็กน้อย ตัวอ่อน ( Strongyloides, Trichinella,ตัวอ่อนของพยาธิตัวตืดบางชนิด) ไม่เพิ่มจำนวนโดยการจำลองแบบภายในโฮสต์เดียวกัน ระดับของการติดเชื้อจะสัมพันธ์โดยตรงกับจำนวนระยะของการติดเชื้อที่พบ เห็นได้ชัดว่าไม่ใช่ว่าทุกการสัมผัสจะส่งผลให้เกิดการติดเชื้อที่โตเต็มที่ สิ่งมีชีวิตที่ติดเชื้อจำนวนมากถูกฆ่าโดยกลไกการป้องกันที่ไม่เฉพาะเจาะจงของโฮสต์ ในจำนวนที่จัดตั้งขึ้นนั้น หลายคนถูกทำลายหรือถูกกำจัดโดยการป้องกันเฉพาะ จำนวนเวิร์มที่มีอยู่ในเวลาใดเวลาหนึ่งจึงแสดงถึงความสมดุลแบบไดนามิกระหว่างอัตราการติดเชื้อและประสิทธิภาพในการป้องกัน ความสมดุลนี้ (ซึ่งสะท้อนถึงความอ่อนแอโดยรวมของโฮสต์) จะถูกเปลี่ยนแปลงโดยการเปลี่ยนแปลงในพฤติกรรมของโฮสต์และความสามารถในการแสดงรูปแบบการป้องกัน